Almelo

De menselijke maat is zoek!

Onder druk van bezuinigingen en concurrentie moesten voorzieningen steeds ‘efficiënter’ worden. Dat leidde tot schaalvergroting, in de hoop dat dezelfde diensten konden worden aangeboden voor minder geld. Dit bleek meestal niet het geval. Ondertussen is wel de anonimiteit toegenomen, en het directe menselijke contact afgenomen. In te grootschalige verpleeghuizen ontbreekt intimiteit, privacy, en huiselijkheid. Leerfabrieken met duizenden leerlingen slagen er niet in om scholieren de aandacht te geven die ze nodig hebben. In de jeugdzorg werken veel organisaties langs elkaar heen. De politie kan maar één derde van de beschikbare tijd besteden aan het veiliger maken van de samenleving. De beroepseer van de mensen die ons verzorgen en onze kinderen onderwijzen, onze huizen bouwen en onze veiligheid bewaken en onze buurten leefbaar maken is aangetast. De afstand tot de publieke voorzieningen heeft er toe geleid dat steeds meer mensen die voorzieningen niet meer als hún voorzieningen ervaren.

Loop eens een willekeurige buurt in en luister naar wat de mensen vinden van Almelo en van hun omgeving. Als het over Almelo in het geheel gaat is er vaak geen mening maar als het over hun buurt gaat dan is altijd een mening. En bij iedereen is deze gebaseerd op persoonlijke betrokkenheid. Dat kan gaan over te weinig speelruimte voor de kinderen maar ook over overlast in de buurt. Het gaat over teleurstelling en over opwinding. De buurt laat de mensen in ieder geval niet in de kou staan en andersom ook niet. Wat wel steeds meer naar voren komt is een onverschilligheid als het gaat over de toekomst. Het is onduidelijk wat er gaat gebeuren met de buurt. Vertrouwen in de overheid is jammer genoeg steeds minder aanwezig. Het vertrouwen dat nog wel aanwezig is moeten we vastpakken en uitbouwen. Het is nu de tijd om alle aandacht op de buurt te richten en te herkennen dat daar de ambitie van Almelo ligt.

* Niet zo lang geleden zijn wij gaan buurten in de Wester-es. Zoals bekend staat een deel van de Wester-es op de sloop nominatie en is de toekomst van het Dok zeer onduidelijk. Dit zal zeker bij de PvdA bekend zijn omdat ze daar afgelopen jaar ook mee bezig zijn geweest. Bijna alle bewoners in de oude straten, zoals de Prins Hendrikstraat vinden het belachelijk dat hun buurt gesloopt wordt, renovatie wordt begrepen maar de boel afbreken? Terugkerende opmerking is dat het eigenlijk een monument zou moeten zijn, qua leeftijd hebben de bewoners volkomen gelijk. De mensen hebben bijna allemaal een band met het Dok, die vooral door vrijwilligers op de been gehouden wordt. Het ergste vinden ze eigenlijk de onduidelijkheid, deze zorgt voor onverschilligheid. Allemaal trots op hun buurt en buurthuis maar…
Loop eens door die buurt en waan je in het Almelo van 100 jaar geleden, proef de sfeer, voel de saamhorigheid en vraag je af waarom sommige huizen na 400 jaar nog niet gesloopt mogen worden en deze prachtbuurt na 100 jaar wel.

Vanuit de buurt kan de publieke zaak goed georganiseerd worden. Kleinschalige voorzieningen in de buurt brengen de menselijke maat in de publiek sector en maken veel bureaucratische controle en toezicht overbodig. Vanuit een levende buurt met voldoende voorzieningen, waar mensen elkaar kennen en tegenkomen, wordt de betrokkenheid vergroot en zal een deel van de onverschilligheid verdwijnen. Dat dit een brug te ver is voor het Almelo van nu, welke vooral de ambitie bezit om tot de grote steden van Nederland te horen, is duidelijk waar te nemen voor iedereen. De brug naar de buurt is echter makkelijker te realiseren dan dat er gedacht wordt. Het begint bij de mensen op te zoeken en te luisteren wat zij vinden dat er kan gebeuren met hun buurt. Samen met de buurtbewoners worden er vervolgens plannen gemaakt, niet een keuze uit twee of drie voorstellen maar van A tot Z. De stappen die tot nu toe zijn gezet geven de mensen vooral het gevoel dat het er eigenlijk niet toe doet. Dat betreurt de SP zeer!

*Bewoners moeten meer zeggenschap krijgen over hun buurt! Daarom vindt de SP dat er buurtwerkgroepen met budgetten moeten komen die problemen, behoeften en wensen onder de mensen onderzoeken. Over de veiligheid, de voorzieningen, de woonomgeving, de verkeerssituatie en alle andere zaken die voor de buurt van belang zijn. Van daaruit komen voorstellen en suggesties voor verbeteringen. De gemeente is verantwoordelijk voor de randvoorwaarden, o.a. geld om besluiten ook echt uit te voeren.

Zorg in de Buurt:
Almelo krijgt steeds meer grote verzorgingstehuizen waar de menselijke maat vaak verdwenen is. De SP wil dat er in Almelo veel aandacht uitgaat naar het zoeken van kleinschalige verpleeghuizen in de buurt als voorbeeld willen we De Wiekslag in Soest aandragen. Midden in de buurt naast een school wonen 12 bewoners, ieder een eigen kamer. De verzorgende heeft meer ruimte om het werk in te delen en te overleggen met familie. Qua kosten maakt het geen verschil.

*Wij hebben vernomen dat de bezuiniging op de AWBZ wellicht een half jaar wordt opgeschoven, de SP hoopt dat van uitstel, afstel komt. Kan het college aangeven hoe ze dat aan gaat pakken als alle problemen op het bord van de gemeente komt?

* Sinds de invoering van de WMO bijna twee jaar geleden moet de gemeente Almelo de thuiszorg aanbesteden. In de moordende concurrentiestrijd die hierop volgde, hebben verschillende thuiszorgorganisaties zich aangeboden voor een prijs die later te laag bleek om hun personeel te betalen. Nu zijn een aantal organisaties gedwongen de lonen te verlagen of personeel te ontslaan. Wil de wethouder nagaan of dat in Almelo ook het geval is?
Het wordt met deze aanbestedingsgekte iedere twee jaar balletje-balletje voor de mensen: wie gaat voor mij de zorg regelen en wie wordt mijn zorgverlener? En voor het personeel wordt de vraag: voor welke baas zal ik nu moeten gaan werken en voor welk salaris. Over de hoofden van de mensen die zorg nodig hebben en zorg geven wordt een spel gespeeld door gemeenten en zorgaanbieders.”
De SP vraagt daarom om garanties dat het geld dat bestemd is voor de huishoudelijke zorg terecht komt bij de mensen waar het voor bestemd is.

Veilige buurt:
Een buurthuis is een centraal punt voor veiligheid in de buurt mits mensen er terecht kunnen. Er wordt te weinig georganiseerd in buurthuizen, bijna allemaal met de zelfde reden, de middelen zijn er niet. De SP zou graag zien dat er buurtagenten en maatschappelijk werk te vinden is in de buurthuizen en dat de buurthuizen extra middelen krijgen voor het ontplooien van activiteiten die zeer laagdrempelig zijn.

Spelen in de buurt:
Steeds meer kinderen spelen niet op straat, dit komt niet alleen door het grote aanbod van sport, hobby, tv, computer. Een belangrijke factor is de mogelijkheid tot spelen. Het niet door laten gaan van het verharden van twee speelvelden zouden we daarom uitgelegd krijgen.

Voorzieningen in de buurt:
Door buurtvoorzieningen zoals een bibliotheek, een winkel, buurthuis, kinderopvang etc. wordt een buurt levendig maar zorgt er ook voor dat mensen minder snel afhankelijk worden. Natuurlijk kunnen niet alle voorzieningen in de buurt. Daarom is ook een andere voorziening in de buurt belangrijk: mobiliteit.

*Door de fietsnota die uitgevoerd wordt gaat het een flinke stap in de goede richting maar op het vlak van het openbaar vervoer blijft Almelo achter. De bussen rijden vaak leeg rond, dat moet toch een doorn in het oog zijn. De regio heeft aangegeven dat ze mee werkt aan 65+ gratis met de bus, de gemeente moet zich echter melden. Ik ga er vanuit dat we die kans niet laten liggen.
Tot slot geeft de SP alvast de volgende zaken mee aan de raad:
Kies voor de schaal van de buurt. Vestig publieke voorzieningen voor onderwijs en zorg, veiligheid en arbeidsbemiddeling in de buurt. Daardoor wordt de afstand tot deze voorzieningen kleiner en de betrokkenheid van mensen groter.
Herover de publieke sector op de managers. Stel meer vertrouwen in de beroepseer van werkers in de publieke sector. Op deze manier kunnen we beter gebruik maken van de inzichten, ervaringen en intuïtie van leraren, thuiszorgwerkers, politieagenten en arbeidsbemiddelaars. Geef hen meer verantwoordelijkheid.
Kies voor de menselijke maat. Mensen helpen mensen. De directeur van een basisschool moet zijn leerlingen kennen. Thuiszorgwerkers moeten de tijd hebben voor een praatje. De buurtagent moet op straat aanspreekbaar zijn en weten wat er speelt in de buurt. Arbeidsbemiddelaars moeten werkgevers en werkzoekenden met elkaar in contact brengen.
Breng leven in de buurt. In een schone en veilige buurt, met kleinschalige voorzieningen, winkels en een bank, voldoende speelruimte en een leuk buurthuis, voelen mensen zich meer betrokken. Wie zich verantwoordelijk voelt voor het wel en wee van de eigen buurt, is ook betrokken bij de medebewoners in de buurt.