Een nieuw huis
Een nieuw huis
Na drie maanden van onderhandelen is er dan eindelijk een coalitieakkoord met een bijbehorend college van B&W.
Onze fractievoorzitter vond er het volgende van:
'Voorzitter,
Het coalitieakkoord voelt voor mij als een nieuw huis, een huis met muren en kamers maar vooral ook lege, nog in te vullen ruimte. Je zou kunnen zeggen dat het de nieuwe bewoners nog niet is gelukt om voor alle ruimtes de juiste keuzes te maken maar ik kies ervoor om het positief te zien. Dit huis is van ons allemaal en we mogen allemaal onze inbreng doen om er wat goeds van te maken, voor elkaar en met elkaar.
Dit akkoord bevat onderdelen die wij als SP direct kunnen omarmen, zoals wijksturing met maatwerk voor mooie ideeën vanuit onze inwoners. En zoals het doorzetten van de aanpak voor multiprobleem gezinnen. Natuurlijk bevat het akkoord ook voorstellen die absoluut de onze niet zijn zoals het gratis parkeren in de binnenstad.
Ook hebben wij moeite met het feit dat er weer van alles verandert moet worden in de zorg omdat het budget niet toereikend is. Wat ons betreft trekken we samen op richting Den Haag om meer budget te krijgen!
De laatste jaren is ons inziens een continue verandering gaande geweest in de zorg. En niet zozeer om de zorg te verbeteren maar om op korte termijn te bezuinigen. Wij zouden graag een traject in gaan om de zorg echt te verbeteren en om hiermee ook het werken in de zorg te verbeteren en misschien krijg je dan die zo gewenste bezuiniging er wel bij. Maar wat er ook gaat gebeuren, betrek alsjeblieft de professionals uit de zorg hierbij, zoals de thuiszorgmedewerkers die al zoveel veranderingen en zogenaamde verbeteringen hebben meegemaakt. Bij hen zit de kennis over hoe het wel kan en zou moeten. Maak daar gebruik van!
Voorzitter we zien er naar uit om samen met deze raad maar vooral ook met de inwoners van onze mooie gemeente dit huis te vullen, met goede keuzes, mooie ideeën waar we allemaal wat aan hebben.
In onze mooie stad, waar we trots op zijn en waar iedereen erbij hoort, dat brengt me wel op het volgende punt, waarvan sommigen vinden dat ik er niet over mag jammeren, maar toch.
Het gaat over de bemanning van het college, ja echt bemanning...
Hoewel ik eigenlijk vind dat de man vrouw verhouding geen issue zou moeten zijn, baart deze bemanning me zorgen. Wat voor een voorbeeld wordt hiermee gesteld voor onze inwoners, welke boodschap geven we hier, wellicht onbewust, maar toch af aan onze jonge vrouwelijke inwoners. Kon dit nu echt niet anders?'
